Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο

Έχουν ήδη φανεί διωγμοί και εμφύλιες ταραχές, που θα ταλαιπωρήσουν την Ουκρανία από την αυθαίρετη και αντικανονική εισπήδηση της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως σε ξένη εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Η Ουκρανία από την εποχή του εκχριστιανισμού των Ρώσων επί της εποχής του Βλαδίμηρου (988) ανήκει στην ενιαία, πολιτικά και εκκλησιαστικά, ιστορία της Ρωσίας. Αυτήν την ενότητα εστήριξε επί αιώνες σταθερά η Κωνσταντινούπολη, ακόμη και όταν πολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή, συνυφασμένες με επιδιώξεις εκλατινισμού των Ρώσων Ορθοδόξων, κατόρθωναν να αποσπάσουν εδαφικές περιοχές των Ρώσων και να τις προσαρτήσουν σε γειτονικά δυτικά κράτη. Σύντομα η ενότητα αυτή, που προσωρινά διαταρασσόταν, επανήρχετο, και οι συνεργήσαντες στις διαιρέσεις πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως χαρακτηρίζονταν ως κακόγνωμοι και ιδιοτελείς από αγίους ησυχαστές διαδόχους των.

Αυτόν τον ιστορικό της ρόλο, ως παράγοντα ενότητας των Ορθοδόξων, εγκαταλείπει τώρα η Κωνσταντινούπολη, ακολουθούσα κακόγνωμους και όχι αγίους πατριάρχες, για να εξυπηρετήσει και πάλιν δυτικές δυνάμεις, που καλλιεργούν συστηματικά την ρωσοφοβία και επιδιώκουν την εξασθένηση του μεγάλου έθνους των Ρώσων Ορθοδόξων.

Στην ηθική και πνευματική διάβρωση της Δύσεως, που οδηγούν τον δυτικό κόσμο στην αυτοκαταστροφή, ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός όχι μόνο δεν αντέδρασαν εξυγιαντικά, αλλά αρρώστησαν βαριά και οι ίδιοι από την εκκοσμίκευση και την ηθική ασυδοσία και αποχαλίνωση. Τώρα, ακόμη και οι ορθόδοξες χώρες, που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή επιθυμούν να ενταχθούν, πιέζονται από τα διευθυντήρια της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» και ψηφίζουν ανήθικους νόμους για να διαλύσουν όσα συνέχουν τις χριστιανικές κοινωνίες, τον γάμο, την οικογένεια, την εθνική ιστορία, το μάθημα των Θρησκευτικών, τις χριστιανικές ρίζες του πολιτισμού της Ευρώπης.

Δεκέμβριος 2018
(Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Διάσταση 20,5 x 14
Αριθμός σελίδων: 110